Onderzoeksproject P4/11 (Onderzoeksactie P4)
Supramoleculaire chemie wordt beschreven als de studie van chemische entiteiten samengehouden door niet-covalente intermoleculaire bindingen. Het betreft dus chemie op een hoger dan het moleculair organisatieniveau.
Het is de bedoeling van dit project nieuwe supramoleculaire systemen te ontwikkelen, inzicht te verwerven in de drijvende krachten die twee- zowel als driedimensionale organisatie toelaten, methoden te ontwikkelen, werkprocedures te onderzoeken om supramoleculaire organisatie te realiseren, aan te spreken en te manipuleren, supramoleculaire structuren te veranderen en hun specifieke eigenschappen uit te baten.
Gebaseerd op de verworven complementaire kennis en de in een aantal gevallen reeds bestaande samenwerking tussen de verschillende groepen, heeft het huidige project tot doel om verschillende aspecten van dit onderzoek verder te ontwikkelen. Nadruk wordt gelegd op de ontwikkeling van methoden om supramoleculaire systemen te manipuleren zowel als op de ontwikkeling van nieuwe organische, anorganische en gemengde supramoleculaire systemen waarvan enkele gebaseerd zullen zijn op de structurering van polymeermatrices. Voor hun verdere ontwikkeling is het nodig de theoretische aspecten te verstaan en een gedetailleerde karakterisatie uit te voeren van hun eigenschappen in hun grond- en in hun elektronisch geëxciteerde toestand.
Gezien de verdere ontwikkeling van grote georganiseerde supramoleculaire structuren gebaseerd op associatieve interacties het gebruik van oligomeer- en polymeerverbindingen vereist, wordt het netwerk versterkt in het domein van de polymeersynthese en -karakterisatie. Deze toevoeging verbreedt zowel de mogelijkheden van het netwerk als het terrein van het onderzoek.
Om de katalytische eigenschappen en het kinetisch gedrag in reële procesvoorwaarden te bestuderen, meer specifiek van de anorganische supramoleculaire systemen en daarvan afgeleide multifunctionele vaste stoffen, werden groepen bijgevoegd die expertise hebben in dit domein. Daarom werd het netwerk gestructureerd volgens een organische en anorganische en een polymeertak. De meeste van de partners, die expertise hebben in één der takken, werken mee aan de realisatie van specifieke taken in de andere takken van het netwerk.
De extrapolatie van concepten uit de biochemie en biologie, zoals gast/gastheer interactie, moleculaire herkenning en zelforganisatie, naar de chemie toe en meer specifiek naar de katalyse, fotochemie, fotofysica en polymeerchemie, zal aanleiding geven tot nieuwe fundamentele kennis en inzichten. De interactie tussen organische, anorganische en polymeersystemen zal zonder twijfel nieuwe geavanceerde materialen genereren voor toepassingen in de petrochemische, chemische, farmaceutische, voedings-, elektronische, optisch-elektronische en computerindustrieën
