Onderzoeksproject PA/11 (Onderzoeksactie PA)
Het doel van dit project is de studie van innoverende technieken ter bescherming van producten die veel nagemaakt worden. Twee industriële sectoren worden beoogd: de textielindustrie en de sector voor producten met thermoplastische materialen. De bescherming wordt verzekerd door rechtstreeks in het oppervlak van de materialen op microscopische (of zelfs nanoscopische) schaal informatie te verwerken waarmee ze kunnen worden geïdentificeerd. Deze identificatie is verbonden aan gegevensbanken waardoor producten vanaf de productie tot bij de eindklant getraceerd kunnen worden.
Zo wordt in het geval van textiel de informatie verwerkt tijdens het zogenaamde coating-proces: dan kan de dikte worden gevarieerd van een laag vloeistof die op de vezel gelegd wordt. Als we de dikte van deze laag over de hele lengte van de vezel kunnen bepalen, dan kunnen we naar wens een oppervlakte "moduleren " in 3D. De identificatie-informatie is eigenlijk ééndimensionaal en wordt geprogrammeerd met een functie die de diameter van de vezel beschrijft als functie van de lengte.
Het onderdeel "signaalverwerking" van het project bestudeert de vormgeving van dit signaal, rekening houdend met de werkomstandigheden en de geheime aard van het signaal. De precisie van de controle op de diameter is immers zowel radiaal als longitudinaal beperkt. Dit probleem kan worden herleid tot dat van de communicatie, waar de bandbreedte van een kanaal beperkt wordt door de precisie van het coating-proces. Om een geheime code in dit signaal te verwerken, wordt er een beroep gedaan op klassieke watermerktechnieken. De informatie die in de coating gecodeerd wordt, moet immers geheim blijven om de authentificatie te kunnen verzekeren. Dit vereist het gebruik van cryptografische principes en sleutels. Alleen een bevoegde gebruiker die over de sleutel beschikt kan dan toegang krijgen tot de informatie. Deze geheimhouding samen met de complexiteit en de kostprijs van de coating-technieken zullen dan de bescherming verzekeren tegen het massale kopiëren. De voornaamste uitdaging bij watermerktechnieken zijn het gebruik van redundantie (code om fouten te herstellen, spreiding van het spectrum, herhaling op de vezel) als functie van de bandbreedte en vereiste stevigheid van de toepassing (onregelmatigheden door de coating, slijtage van het textiel en/of de vloeibare polymeer).
Bij kunststoffen worden er ook coatings gebruikt om de herkenningsinformatie in te verbergen, maar dan op een 2D oppervlakte. De informatie wordt gecodeerd door de positionering van diktepieken in "patronen", die op verschillende plaatsen in het oppervlak worden herhaald. De opsporing van de patronen wordt bestudeerd. Hierbij wordt de signaalverwerking op dezelfde manier bestudeerd, maar dan van signalen op een oppervlak verdeeld over een 2D of mogelijk 3D voorwerp. Deze studie omvat ook de analyse van de textuur en de morfologie en de studie van watermerktechnieken op 3D-mazen voorgesteld in het MeshGrid-formaat.
Het project houdt rekening met industriële beperkingen in het ontwerp van de apparaten zowel voor de coating als voor het aflezen van de identificatiecode. Aangezien de massaproductie beoogd wordt, wordt de opportuniteit afgewogen om de systemen of delen ervan te onderwerpen aan standaardisatie. Acties in deze richting kunnen worden gevoerd op Europees niveau in het kader van groeperingen zoals CEN, EAN of ETSI. De normalisatieaspecten komen uitgebreid aan bod in dit project, zowel omwille van de compatibiliteit als van de efficiëntie, en zowel voor de bepaling van de identificatiecodes als voor hun beheer (certificatiecentra).
Er wordt ook rekening gehouden met de groepen die vervalsingsproblemen in het algemeen aanpakken.
TRACING : Traceability rules against counterfeiting for international normalization group : final report
Brussels : Federal Science Policy, 2007 (SP1830)
[Om te downloaden]
