C1. Ontwikkeling van een nieuwe methode toepasselijk op de evaluatie van de veiligheid van niet-verteerbare oligosacchariden bestemd voor de voeding

Deze studie moet gezien worden in het kader van de ontwikkeling van nieuwe methoden voor de evaluatie van de risico's voor de gezondheid van het verbruik van nieuwe voedingsingrediënten, vooral dan van niet-verteerbare fructo-oligosacchariden. Het doel was immers een studie van de invloed van het verbruik van oligofructose op het lipide metabolisme, en op de gevoeligheid van de lever voor de steatogene werking van sommige chemische agentia die concomiterend kunnen worden ingenomen.

De toediening aan ratten van een voeding verrijkt met oligofructosacchariden (OFS) (10%) veroorzaakt een aanzienlijke daling (30-50%) van de serumconcentratie aan triglyceriden-VLDL en dit van bij het begin van de behandeling. Het onderzoek naar de hepatitische factoren die deze hypotriglyceridemie zouden kunnen veroorzaken, maakt gebruik van geïsoleerde hepatocyten van ratten die een voeding kregen die al dan niet verrijkt werd met OFS. De bekomen resultaten wezen inderdaad op een wijziging van het hepatitisch metabolisme van de triglyceriden, gepaard gaande met een vermindering van hun synthesevermogen en van hun secretie.

De invloed van OFS op de hepatoxiciteit van de hepatocyten werd bestudeerd. Het hypolipemisch karakter van de OFS maakte een studie over het effect van steatogene stoffen na een behandeling van de dieren met OFS bijzonder interessant. Er werden vier steatogene stoffen getest: tetracycline (0,1 mM), natriumvalproaat (1 mM), BHT (0,1 mM) en aflatoxine B1 (0,01 mM). Aflatoxine, natriumvalproaat en BHT veroorzaken geen intracellulaire ophoping van triglyceriden in de hepatocyten van dieren die met OFS werden gevoed. Wij toonden dus het bestaan aan van een positieve interactie (vermindering van het steatogeen effect) tussen het voedingsingrediënt (oligofructose) en het toxisch potentieel van de chemische stoffen.

Deze studie maakt een betere evaluatie van de voedingstoxicologie mogelijk, omdat:

• ze voorstelt het toxische potentieel te evalueren door de meting van de vroege metabolische wijzigingen op basis waarvan men een later toxisch effect kan voorspellen;
• ze een beroep doet op een in vitro methode voor de identificering van deze wijzigingen en op een ex vivo methode voor het vastleggen van de voedingsinteracties;
• ze voor de eerste keer bewijst dat een voedingsingrediënt een beschermend effect zou kunnen hebben tegen een veel voorkomende toxiciteit die tot uiting komt door een steatose.

Voor de vaststelling van de steatose moet een model worden ontwikkeld waarmee tegelijkertijd een biochemische en een histochemische analyse kunnen worden gemaakt. Het laatste deel van het project werd gewijd aan de ontwikkeling en aan de validering van het in vitro model van de leverschijfjes voor de analyse van de steatose. Dit model is zeer interessant omdat het aangepast kan worden voor de analyse van humaan weefsel.